மறுத்தேன்

நிலவு என்று
சொல்ல மறுத்தேன்
தேய்ந்தும் வளர்ந்தும்
வருவதால்....

வானம் போன்ற எம்
காதல் எல்லையற்றது
கண்கள் கொண்டு
அளக்க முற்படாதே...

கனவில் கூட உன்னைக்
காண மறுத்தேன்
கண்விழித்தால் நீ
கலைந்து போவதால்...

நிலவு.. வானம்...

எழுதாத கவி இல்லை
எழுத எழுதக குறையவுமில்லை.
ஒவ்வொரு தடவையும்
புதிதாக தெரிகிறது−புதிது
புதிதாகவும் தோன்றுகிறது...

நிலவை பார்க்கையில்
நிரந்தமில்லாதிருக்கிறது..காதல்
வானத்தை பார்க்கையில்
நிறைந்திருக்கிறது....காதல்

காதல் புதிர் மட்டுமல்ல
முரண் தொடர் கூட..

கனவில் பார்த்தால்
முற்றுப்பெறாது...காதல்
கவிகூட அப்படித்தான்
தோன்றுகிறது...

0 comments:

Post a Comment